heimatlos
German edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Adjective edit
heimatlos (strong nominative masculine singular heimatloser, not comparable)
- without a homeland; stateless
Declension edit
Positive forms of heimatlos (uncomparable)
Derived terms edit
See also edit
Further reading edit
- “heimatlos” in Duden online
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from German heimatlos.
Noun edit
heimatlos m (plural heimatloși)
- stateless person
Declension edit
Declension of heimatlos
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) heimatlos | heimatlosul | (niște) heimatloși | heimatloșii |
genitive/dative | (unui) heimatlos | heimatlosului | (unor) heimatloși | heimatloșilor |
vocative | heimatlosule | heimatloșilor |