Die Sage von der heiligen Ursula und den elftausend Jungfrauen: Ein Beitrag zur SagenforschungC. Rümpler, 1854 - 132 Seiten |
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Häufige Begriffe und Wortgruppen
alten Ausg Bischof bloß Bräutigam Britannien christliche Cöln cölnischen Crombach Cultus Demeter Ehren Elisabet erschien erst Erzählung Erzbischof fana Faßung Floß Frauen Freija Frigg Galfrid Gebeine Geistlichkeit Gemahlin Geschichte Gesser Chan Gestalt Gewand gieng Gott Gottheit großen Hand Heer Heiden Heidentum heidnische Göttin heiligen Jungfrauen heiligen Ursula heißt Helgoland historische Holda Hunnen Insel Jacob Grimm Jahre jetzt Jungfrauen Kirche Kloster König konnte Lande laßen läßt Legende Leichname lich ließ Märchen Maria Märtyrer Martyrologium Matronen Mönche muß muste mythische Mythol Nachricht Nacht Namen Nehalennia nemlich Nerthus Nonne Odhinns Pabst Prämonstratenser Priester quae Reliquien Rettberg Rheine Sage sagt sanctarum Saula Schaar Schiff Schlange sehen siehe Sigebert später sprach Stadt Stelle Surius Tacitus Tage Tausende terrea navis Tochter Umzug undecim unserer Ursulasage Usuard Usuardus Vermutung viel vielleicht virginum Visionen Volk Wahrheit Wandalbert ward Weber weiß weiter Wichfrid wieder Wolf Wunder Zahl Zeugnisse zogen zwei
Beliebte Passagen
Seite 30 - Wirf dein Anliegen auf den Herrn. Der wird dich versorgen, und wird den Gerechten nicht ewiglich in Unruhe lassen, (24) Aber, Gott, du wirst sie hinunter stoßen in die tiefe Grube.
Seite 127 - Dei in esu suo animalia occidant, et donatori omnium de satietate sua gratias referant ; ut dum eis aliqua exterius gaudia reservantur, ad interiora gaudia consentire facilius valeant. Nam duris mentibus simul omnia abscidere impossibile esse non dubium est, quia et is, qui summum locum ascendere nititur, gradibus vel passibus, non autem saltibus elevatur.
Seite 126 - ... quia si fana eadem bene constructa sunt, necesse est ut a cultu daemonum in obsequio veri Dei debeant commutari ; ut dum gens ipsa eadem fana sua non videt destrui, de corde errorem deponat, et Deum verum cognoscens ac adorans, ad loca quae consuevit, familiarius concurrat.
Seite 126 - Augustinum episcopum perduxerit, dicite ei, quid diu mecum de causa Anglorum cogitans tractavi: videlicet quia fana idolorum destrui in eadem gente minime debeant; sed ipsa quae in eis sunt idola destruantur ; aqua benedicta fiat, in eisdem fanis aspergatur, altaria construantur, reliquiae ponantur: quia si fana eadem bene constructa sunt, necesse est ut a cultu daemonum in...
Seite 127 - ... sanctorum martyrum, quorum illic reliquiae ponuntur, tabernacula sibi circa easdem ecclesias, quae ex fanis commutatae sunt, de ramis arborum faciant, et religiosis conviviis solemnitatem celebrent.
Seite 11 - Martyrologium de natalitiis sanctorum martyrum diebus ; in quo omnes, quos invenire potui, non solum qua die, verum etiam quo genere certaminis, vel sub quo judice, mundum vicerint, diligenter annotare studui.
Seite 99 - Eilende Wolken! Segler der Lüfte! Wer mit euch wanderte, mit euch schiffte! Grüßet mir freundlich mein Jugendland! Ich bin gefangen, ich bin in Banden, Ach, ich hab keinen andern Gesandten!
Seite 71 - Deorum maxime Mercurium colunt, cui certis diebus humanis quoque hostiis litare fas habent. ' Herculem ac Martem concessis animalibus placant : pars Suevorum et Isidi sacrificat. Unde causa et origo peregrino sacro parum comperi, nisi quod signum ipsum, in modum liburnae figuratum, docet advectam religionem.
Seite 73 - Pessinunticam nominant Deum matrem. Hinc Autochthones Attici Cecropiam Minervam; illinc fluctuantes Cyprii Paphiam Venerem: Cretes sagittiferi Dictynnam Dianam; Siculi trilingues Stygiam Proserpinam; Eleusinii vetustam Deam Cererem: Junonem alii, alii Bellonam, alii Hecaten, Rhamnusiam alii. Et qui nascentis dei Solis inchoantibus radiis illustrantur, Aethiopes, Arriique, priscaque doctrina pollentes Aegyptii caerimoniis me prorsus propriis percolentes appellant vero nomine reginam Isidem.
Seite 72 - Dearumque facies uniformis : quae cceli luminosa culmina, maris salubria flamina, inferorum deplorata silentia nutibus meis dispense : cujus numen unicum, multiformi specie, ritu vario, nomine multijugo totus veneratur orbis. Me primigenii Phryges Pessinunticam nominant Deum matrem.